Utrwalanie produktów
perfumeryjnych Dr. Taffi
Jaki
jest Wasz sposób na utrzymanie zapachu ulubionych perfum? Czy macie ulubione
miejsca, gdzie lubicie czuć zapach? Dr. Taffi po raz kolejny przedstawi Wam
profesjonalne metody, jakie stosują perfumiarze walczący o nieśmiertelność ich
receptur. Tak, pamiętamy, że o jakości perfum świadczy ich „nie czucie”.
Inaczej ma się sytuacja, kiedy skropimy perfumami ukochaną apaszkę, sweter,
marynarkę. Czy słyszałyście, że Halle Berry stosuje swoje perfumy między udami?
Twierdzi, że dzięki temu całe ciało otula zniewalająca woń.
Trwałość
zapachu jest bardzo ważnym czynnikiem dla konsumenta. Już w Starożytności znano
utrwalacze np. wysuszoną trawę cypryjską.
W
celu obserwacji zmiany zapachu kompozycji zapachowej na taśmę testową nanosi
się kilka kropel olejku i wącha co 2-3 godziny, każdorazowo porównując z
olejkiem świeżo naniesionym. Tak robi również Dr. Taffi.
Ogólnie
rozróżnia się trzy stadia przebiegu rozwoju woni: szczytowe stadium w pierwszej
chwili, nuta środkowa - po upływie kilku godzin, zaś po upływie kilku dni woń
utrwaloną. Ta ostatnia, to zapach naszej apaszki.
Zmiany
zapachu w czasie są spowodowane szybkim ulatnianiem się olejków łatwiej lotnych
i ustępowaniem ich na korzyść olejków trudniej lotnych. Osiągnięcie
równomierności odparowania wszystkich składników jest niemożliwe ze względu na
ich różnorodny stopień lotności. Łatwo lotne składniki są, wyczuwalne
szczególnie w początkowym stadium i są dodawane w większości przypadków w celu
przytłumienia zapachu rozpuszczalnika oraz dla uzyskania pierwszego wrażenia
zapachowego, gdyż trudno lotne składniki dają wrażenie zapachowe dopiero po
pewnym czasie.
To
dlatego przy większości perfum tuż po naniesieniu perfum czujemy ostrą woń
alkoholową. Dr.Taffi dokłada wszelkich starań, by zapach ten był jednak
harmonijny a przy tym krótki, chociaż konieczny. Nuta alkoholowa odświeża węch
i przygotowuje na przyjęcie kolejnych woni.
Istnieje
wiele substancji, które oprócz własności zapachowych przejawiają także zdolność
utrwalania zapachów. Utrwalacze (fiksatory) są to substancje dodawane do
kompozycji w stosunkowo małych ilościach, sprzyjają utrwaleniu substancji
zapachowej środkowej fazy na możliwie długi czas, przez co produkt osiąga
trwałość.
Ich
chemiczne nazwy nie świadczą o zbędnych dodatkach. To substancje występujące w
naturze.
Jako
utrwalacze stosowane są obecnie:
ð wszelkie
żywice i balsamy np. żywica benzoesowa, balsam toluański, styraks, ester kwasu
abietynowego,
ð substancje
pochodzenia zwierzęcego, takie jak: piżmo, cybet, ambra, kastoreum,
ð „ambroluty",
czyli wyciągi kwiatowe i substancje pochodzenia zwierzęcego, pozbawione
składników żywicznych i gum,
ð rezynodory,
ð niektóre
substancje syntetyczne jak: ftalan dwuetylowy, ester benzylowy kwasu
salicylowego, ester benzylowy kwasu benzoesowego,
ð heksanol,
ð różne
aromatyczne substancje krystaliczne jak heliotropina, wanilina, piżmo
syntetyczne, estry kwasu cynamonowego, cykloheksanol.
Kompozycje zawierające większą ilość
substancji zapachowych w postaci krystalicznej np. piżmo syntetyczne,
heliotropinę dłużej pachną. Istota przedłużenia zapachu kryje się w tym, że
dodanie krystalicznych substancji zapachowych do kompozycji, mimo że w
początkowym i - częściowo - w środkowym okresie, w niewielkim tylkostopniu
zwiększa trwałość zapachu, to w okresie końcowym, wskutek trudnej lotności ciał
krystalicznych, daje trwały i długo utrzymujący się zapach. Substancje
krystaliczne absorbują pewną ilość zapachu ze środkowego okresu, dają
harmonijne przejście do okresu końcowego oraz złudne utrwalenie zapachu.
Substancje takie nazywane są niekiedy samoutrwalaczami.